Op der Trapp vun Zint Engelbäät

Op der Trapp vun Engelbäät,
wenn Wochenmaat en Riehl,
treffen us der Noberschaff
de Lück sich för en Wiel.

Ne Becher Kaffe en der Hand,
de Büggele avjestallt,
bliev mer, wenn et Sönnche schingk
un der Wind nit kalt.

Mer triff Lück, die lang nit mieh
mer he jetroffe hatt.
Un mänch Klääfche hält mer do,
ess räch mer em Jewatt.

Zweschendurch hoot mallich hin,
weed en der Kirch su fing,
op der Orjel musizeet.
Dat ess en adig Ding.

Su verjeit der Morgen flöck,
vorrüvver jeit de Zick,
un verjnöch met fruhem Senn
widder no Hus mer trick.